Nicholas Met Rode Zonsondergangen

Nicholas Met Rode Zonsondergangen
Nicholas Met Rode Zonsondergangen

Video: Nicholas Met Rode Zonsondergangen

Video: Nicholas Met Rode Zonsondergangen
Video: ANWtje 2 - Waarom is de lucht rood bij zonsondergang? 2024, Maart
Anonim

Henrik Masekowitz:

Henrik Masekowitz
Henrik Masekowitz

Henrik Masekowitz met zijn kerstmanlaars

Nikolaus was grappig, ik vond eigenlijk iets in mijn chique zhink-laarzen, die ik natuurlijk de dag voor mijn overlijden had gepost. Ik vertelde het onmiddellijk aan mijn zoon Paul in een telefoontje naar mijn familie. Paul is zeven, zit in de 2e klas en antwoordde met een licht geïrriteerd "Huh?" Na een middellange pauze in gedachten kwam er een "Hoe werkt dat?". Ik had een grappig beeld in gedachten waarop hij op zijn hoofd krabde en nadacht over wat Papdnun weer zei. In ieder geval was ik blij deze dag te kunnen verrijken met dominostenen en kaneelsterren.

Een beetje aanmoediging is sowieso altijd goed, vooral als ik me eigenlijk erg irriteer aan mijn strategie voor de overtocht bij St. Helena-Hoch. De dagen na Nicholas is de wind erg zwak of zelfs verwaarloosbaar. Een Class 40 heeft minimaal acht, zo mogelijk tien knopen nodig om vooruit te komen, anders loop je vast in de golf en ben je natuurlijk erg beperkt in je keuze wat betreft de Ware Windhoek TW. Altijd naar het zuiden getrimd, ik was veel te ver naar het oosten gekomen. Of anders gezegd: in het westen was er waarschijnlijk veel meer wind. Het zou een les voor mij moeten zijn.

Het doel is in het oosten, dus het is gemakkelijk om in de verleiding te komen om dingen te optimistisch te beoordelen. Hoe dan ook, ik was behoorlijk boos op mezelf.

Henrik Masekowitz
Henrik Masekowitz

Een schilderachtige zonsondergang aan boord van de "Croix du Sud"

De tijd is voor mij zelden lang geworden. Als er weinig wind is, vind ik zeilen erg vermoeiend. Altijd en constant trimmen, uit de wind zeilen, overstag gaan, jibben, zeilen wisselen, de hele dag door zonder echt rustgevende slaap. Tot op de dag van vandaag voel ik me totaal uitgeput en zelfs een beetje opgebrand. Hoewel ik regelmatig probeer te eten en te drinken, ben ik slap en ongemotiveerd.

Dat moet nu veranderen, want ik heb nog veel op mijn lijst staan voor de lange reis door de stormen. Aan mijn "Croix du Sud" kun je zien dat het een boot is die behoorlijk wat kilometers onder de riem heeft. De ene of de andere klem houdt zijn mannetje niet, of een mechanisme voor het inklappen van de waterstofgenerator breekt uit elkaar. Al met al vrij ongecompliceerde dingen, maar noodzakelijke reparaties.

Inmiddels is het weer er weer, zo noem ik het, in tegenstelling tot de afgelopen weken zijn er weer wolkenbeelden in de lucht en minder buien, maar echte frontsystemen, zoals we die op onze breedtegraden kennen. De temperaturen zijn ook veel aangenamer en de dagen worden langer met een zon die niet meer achter de horizon ploft, maar juist ondergaat. Met een rode lucht en zo.

Nu gaat het over een sterke hoogte, die mijn directe weg naar het zuidoosten blokkeert, een bepaalde afstand naar het westen omzeilt en dan op het ijs springt.

Hoewel de gedachte eraan op dit moment geen enkel geluksgevoel bij mij opwekt. Dus ik zie in de nabije toekomst lagedruksystemen met meer dan 30 knopen wind. Dist hij dan, de Zuidelijke Oceaan met zijn legendes en mythen. Nou, we zullen zien.

Morgen is in ieder geval weer een dag met hopelijk mooi, redelijk rustig weer om mijn aanstaande reparaties af te ronden.

groeten Henrik

Aanbevolen: